بسم الله الرحمن الرحیم

کاش اهل کوفه بودیم!!!...

"... هنگامی که علی(ع)در محراب مسجد کوفه ضربت می خورد و به خاک و خون خویش می غلتد،مردم شام انگشت خود را به دندان می گزند و با تعجب می پرسند که مگر علی(ع)مسلمان بود؟مگر علی نماز می خواند؟مگر علی به مسجد می رفت؟چگونه شد که علی به محراب رفت و در محراب ضربت خورد؟ آنچنان دشمنی و کینه با او داشتند و آنچنان دنیا را با تبلیغات شوم خود پر کرده بودند که هیچ کس تصور نمی کرد که علی مسلمان باشد و نماز بخواند.دستگاه تبلیغاتی ابوسفیان آنقدر توانا بود که همه ی مغزها را شستشو داده بود و آن ها را به این درجه رسانده بود که چنین مرد بزرگی را که مظهر انسانیت است، عالی ترین تجلی این عالم خلقت است،او را تکفیر می کردند و پس از شهادتش برای سالهای سال در سرتاسر کشورهای اسلامی بر منابر و خطبه های نماز جمعه علی را لعن می کردند.او را سبّ می گفتند، او را نفرین می کردند و عداوت داشته و چه دروغها و چه تهمتها که می ساختند و بر او روا می داشتند.
فرزند عالی قدرش حسین بن علی(ع)سرور شهیدان در روز عاشورا هنگامی که در حلقه ی محاصره دشمن قرار می گیرد،اولین کاری که می کند بر اسب خود سوار می شود و بر بالای بلندترین تپه که وسط معرکه قرار گرفته بود،بالا می رود و خود نیز بر بالای اسب می ایستد تا همگان او را ببینند.سی هزار یا هفتاد هزار لشکریان دشمن،همه حسین را ببینند و سخنانش را بشنوند.حسین (ع) شروع به سخن می کند.اولین سخنش شهادتین است،اَشهدف اَن لا اله الا الله و اَشهد اَن محمداً رسول َالله؛زیرا آنقدر علیه او تبلیغات شوم به راه انداخته بودند که مسلمانانی که او را محاصره کرده بودند،نمی دانستند که این پسر علی است،نمی دانستند که او پسر فاطمه زهرا(س)است.فکر نمی کردند که او مسلمان باشد.می گفتند کافر است،خارجی است،از دین خارج شده است.بنابر این او شهادتین می گوید که این تبلیغات شوم دشمن را خنثی کند.چیزهایی که برای ما بدیهیات به شمار می آید. ..."«علی زیباترین سروده هستی،شهید چمران»
از دکتر قنبری شنیدم که می گفتند سربازان دشمن در واقعه کربلا فکر می کردند که حسین یک راهزن زاده است؛علی را راهزن و دزد می دانستند و حسین را فرزندی از آن پدر که ریختن خونش واجب است برای حفظ جامعه!!!
خدایا عظمتت رو شکر!حالا بعد از حدود 1400 سال شیعیانی هستند که موقع بلند شدن،هنگام خداحافظی،بلند کردن چیزی،موقع بستن عهد و ... می گند یا علی.و برای فرزندش حسین روزها و شب ها عزاداری می کنند و اشک می ریزند و سینه می زنند و چه پولهایی که تو مراسمش خرج نمی کنند.
تو رو خدا زیبا نیست؟! جالب نیست؟! با شکوه نیست؟! بعد این همه سال هر روز این عشقا محکم تر و قوی تر میشن.تازه دارن شناخته میشن!!!
از اینها زیبا تر و با شکوه تر اینه که امام ف زمان همین عاشقای سینه چاک و آماده ی جانبازی به خاطر اوضاع نامناسب جامعه حتی نمی تونن در جامعه حضور داشته باشن و در میونشون قدم بزنن.حتی اینها لیاقت ندارن رو در رو امامشون بهشون تهمت بزنن و باهاشون بجنگن.
حالا باز هم بگید ما اهل کوفه نیستیم! باز هم دنبال قبر زهرا بگردید! باز هم هر پنجشنبه با زیارت عاشورا قاتلین حسین رو لعن و نفرین کنید! باز هم برای غربت حسن اشک بریزد! باز ناله کنید که چرا درای قبرستون بقیع رو به رومون باز نمی کنن! باز برای رسوندن دستاتون به ضریح امام رضا از سر و کول هم بالا برید! باز هم...! حالا باز هم نیمه شعبانها رو در نبود صاحبش به جشن بشینید!...
کاش اهل کوفه بودیم!!!...

یا علی مددی